Mailmadness #1

Laura (of Olive) heeft drie honden en een kat, vandaar een hondenkaart voor haar

Aan het begin van dit jaar had ik me voorgenomen om in 2014 weer ouderwets brieven te gaan schrijven (zie: Bucketlist 2014). Op 1 januari ben ik al meteen op sites rond gaan kijken waar je penpals kunt vinden en na een paar keer mailen, raakte ik bevriend met een meisje uit China genaamd Yasi. Een tijd geleden al hebben we adressen uitgewisseld, maar omdat het sowieso al minstens een maand duurt voordat zo'n brief aankomt en het ook ontzettend moeilijk is om Chinese karakters om te zetten naar Engels en andersom, is het echte snailmailen* er nog niet van gekomen. Nu praten we nog steeds vooral via e-mail, want dat gaat toch wel ietsjes sneller en is het makkelijker om foto's door te sturen. *"snailmail", in het Nederlands "slakkenpost": gewoon brieven en kaarten per post dus.

Toch had ik zin om échte kaarten te gaan sturen, en zo kwam ik via een paar andere blogs bij de site postcrossing.com. Het doel van Postcrossing is dat je een random adres van iemand op de wereld opvraagt, een kaart naar die persoon stuurt en wacht totdat diegene 'm heeft ontvangen en geregistreerd op de site. Zodra je kaart geregistreerd staat, ben jij weer aan de beurt op een kaart van iemand te krijgen. Alleen weet je niet van wie, van waar en wanneer...

"The main idea is that: if you send a postcard, you will receive one back from a random Postcrosser from somewhere in the world."

Nu ik twee weken vakantie heb (*vreugdedansje*), heb ik eindelijk de tijd om aan de slag te gaan met Postcrossing. Nadat ik er even goed voor ben gaan zitten en op "request address"  heb geklikt, verscheen op mijn beeldscherm als eerste het adres van Alla, een Russische huisvrouw, zoals ze zichzelf noemt. Op haar profiel stond een hele lijst van dingen die ze graag opgestuurd krijgt. Ik ging maar voor de famous paintings en vond thuis een ansichtkaart van een schilderij van Rembrandt. Na nog wat plaatjes van katten in de envelop te hebben gestopt (want dat vond ze ook leuk), was mijn allereerste snailmail klaar! 

Al gauw kreeg ik de smaak te pakken, want alleen al van de aanblik van een kleurige envelop met een mooie kaart erin, werd ik vrolijk. Diezelfde avond heb ik nog drie andere adressen opgevraagd: eentje naar de Duitse Kathrin, een ander naar Andrei en Sveta uit Wit-Rusland (ik was echt even vergeten dat dat land bestaat...) en nog een naar Laura uit Arizona, Verenigde Staten. Vooral bij die laatste heb ik me helemaal uitgeleefd: op haar profiel stond een enorm verhaal over zowat alle dingen die ze leuk vindt en daar kon mooi heel wat uit halen. Sowieso vond ik het heel erg leuk om eens post te sturen naar de USA: ik ben daar zelf nog nooit geweest, maar nu mijn snailmail daar naar op weg is, voelt het alsof een heel klein stukje van mij naar Amerika gaat :) 

Bekijk hieronder alle kaarten die ik heb gestuurd:

Een Rembrandt voor Russische huisvrouw Alla

Op Laura's profiel stond dat ze als "imaginary pet" een pterodactyl (een soort vliegende dino) wilde, vandaar dat tekeningetje eronder...

Een typisch Hollands plaatje voor Kathrin uit Duitsland

Een hondenneus voor Andrei en Sveta uit Wit-Rusland, omdat ze zo trots zijn op hun eigen bulldog

Nu nog even wachten tot ze aankomen, dan krijg iemand anders op de wereld míjn adres... :)

Worden jullie ook zo vrolijk van snailmail?