Hey you little dragonfly: Kroningsdag 2013

Nog even terugblikken op afgelopen Kroningsdag (of Koninginnedag, ik weet het niet meer...). Al was het weer voorspeld als de hele dag zonnig, begon het toch met een dik pak wolken en een koude noordenwind. Toch liet dit de Amsterdammers en de duizenden toeristen het niet weerhouden om massaal de stad in te trekken om lekker spulletjes te kopen (en verkopen), te kijken naar de inhuldiging of juist te demonstreren daartegen, of om muziek te maken. Met dat laatste heb ik de me het grootste deel van de ochtend en het begin van de middag bezig gehouden (níét met demonstreren, ik heb niks tegen het koningshuis). Samen met Yuri, die contrabas speelt, gingen we rond elf uur al in de Staalstraat zitten, waar we vorig jaar ook zaten. Op die plek zaten we heel praktisch precies langs de looproute naar het Waterlooplein (voor de demonstranten) en naar het Museumplein. Hierdoor kwamen er genoeg mensen langs die het leuk vonden om even te blijven luisteren en ook maar wat geld te geven. We speelden een paar Spaanse stukken, die ik had meegenomen, en een paar jazz stukken, die Yuri had meegenomen. Alles bij elkaar hebben we die dag sommige stukken zeker tien tot vijftien keer gespeeld, waardoor we toen we klaar waren ontzettende blaren hadden op onze vingers. Gelukkig was dat niet voor niets, bij elkaar hebben we wel €100 opgehaald!

Die grote contrabas trok natuurlijk heel veel aandacht van de voorbijgangers, zo bleven veel mensen fijn even staan om te luisteren. Op dat bordje dat je daar voor m'n gitaarhoes ziet staan staat ons slogan "Wij sparen voor nieuwe snaren" en "Savings voor new strings". Vorig jaar gebruikten we het ook dit jaar heeft het weer gewerkt. Op gegeven moment kwam er iemand langslopen die ons nog herkende van vorige Koninginnedag. Ze vroeg enthousiast of we inderdaad weer nieuwe snaren nodig hadden, waarop wij antwoordden: "Jazeker, elk jaar nieuwe!". Ahum...

Toen we 's middags klaar waren, fietsten we naar de Tasmanstraat om met de ilovenoord feestpont naar het NDSM-terrein te gaan. Aangekomen in noord ging eindelijk de zon schijnen en konden we daar nog even langs de vrijmarkt slenteren. Helaas waren alle leuke spulletjes allang meegenomen en gingen veel kraampjes weer opruimen. Maar toen we bij een van de laatste kraampjes aankwamen zag ik daar plotseling mijn grootste liefde tussen de troep liggen: Mr. Jummy! Ongeveer een jaar geleden zag ik 'm voor het eerst in de grijpautomaten van de kermis, waar ik toen ook een blogbericht over had geschreven. Ik kreeg hem toen alsmaar niet te pakken en heb er een heleboel geld aan verspild, terwijl ik hem hier voor maar 50 cent mee mocht nemen! Nu zijn we eindelijk verenigd :)