donderdag 21 augustus 2014

Greenpeace | Arctic Sunrise homecoming & 1 jaar vrijwilliger


Op de dag dat ik één jaar en één dag vrijwilliger was bij Greenpeace, kwam de Arctic Sunrise terug in Amsterdam.

Terwijl ik afgelopen jaar voor het eerst meedeed aan allerlei acties, ontzettend veel inspirerende mensen ontmoette en steeds groener werd, lag Greenpeace' enige ijsbreker meer dan 300 lange, koude dagen aan de ketting in Murmansk. Illegaal, om er ook nog aan toe te voegen, want de Arctic Sunrise had eigenlijk nooit geënterd mogen worden. Dik tien maanden zonder onderhoud in de kou liggen heeft haar dan ook niet goed gedaan. Wonder boven wonder kon ze wél op eigen kracht terug varen naar Amsterdam, ondanks dat ze er een paar weken eerder nog gehavend en leeggeplunderd bij lag. Dit moest natuurlijk gevierd worden: op zaterdag 9 augustus, de dag van thuiskomst, stond een grote groep vrijwilligers verspreid over het NDSM-terrein, om de 200 bezoekers naar de Melissapier te wijzen. Ook ik stond in een knalgroen shirt klaar om verdwaalde mensen richting de aanlegplaats van de Arctic Sunrise te leiden. Met mijn rug naar de pier, kon ik het toch niet laten om telkens om te kijken op zoek naar een glimp van de groene ijsbreker. Want het grote moment van thuiskomst, dat wilde ik voor geen cént missen.