"Ik ben hier niet verantwoordelijk voor" |
Zaterdag was het zover. De dag waar ik het hele jaar naar heb uitgekeken.
Mijn wekker ging die ochtend tamelijk vroeg, zodat ik nog genoeg tijd had om de laatste voorbereidingen voor het festival te doen, m'n "festival-outfit" uit te zoeken en mezelf mentaal voor te bereiden voor - in mijn geval - het hoogtepunt van die dag: The Black Keys. Het was dik twee uur rijden naar het festivalterrein, wat ergens bij een langgerekt rijke-Belgen dorpje lag. Gek genoeg was ik die ochtend totaal niet zenuwachtig, terwijl ik op het punt stond om voor de eerste keer naar een mega-festival te gaan, met meer dan 60.000 mensen bij elkaar op een paar velden, waar ik op één dag meer bekende artiesten zou zien, dan dat ik in m'n hele leven bij elkaar had gedaan. Oké, stiekem toch wel een beetje spannend, maar ik had er vooral héél veel zin in.